W związku z nadal utrzymującą się ogromną popularnością diety bezglutenowej i krytyką zbóż powszechnie stosowanych obecnie w produkcji żywności, popularność zyskują ziarna dotychczas zapomniane i prawie nie używane. Uważane są one za naturalne i dużo zdrowsze, ponieważ nie były modyfikowane i poprawiane na potrzeby człowieka. Należy do nich m.in. kamut.
Kamut (Triticum turanicum) to dawna, antyczna odmiana pszenicy durum. Kamut uprawiano w starożytnej Mezopotamii i Egipcie. Tak jak orkisz, samopsza czy płaskurka, kamut dobrze nadaje się do uprawy ekologicznej, choć raczej nie w polskim klimacie.
Wyglądem przypomina ryż basmati, a to przez swoją brązową osłonkę ziarna. Zboże to cenione jest za słodki, lekko orzechowy smak.
Kamut ma około 30% więcej białka niż pszenica, jest bogaty w:
- selen o działaniu antyoksydacyjnym,
- cynk dla ogólnej odporności organizmu,
- kwasy tłuszczowe, dlatego jest uważany za zboże wysokoenergetyczne
- magnez dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego i odpornościowego,
- a z witamin: kwas foliowy oraz niacynę i inne witaminy z grupy B.
Kamut jest doceniany przez alergików, ponieważ w znacznie mniejszym stopniu niż powszechnie uprawiana pszenica odmian przemysłowych przyczynia się do powstawania reakcji alergicznych. Dzieje się tak najprawdopodobniej dlatego, że organizm człowieka jest lepiej przystosowany do przyswojenia białek obecnych w tych starych odmianach zbóż.
Ale uwaga, zboże to zawiera gluten, więc nie jest polecany osobom z celiakią.
Jak gotować kamut?
1 szklankę opłukanych ziaren moczyć przez noc, gotować w 3 szklankach wody ze szczyptą soli przez 40-45 minut aż zmiękną
Dołącz do nas!